Hai un proverbio chinés que di que todas as flores do futuro están nas sementes de hoxe. Das que se sementaron onte temos as flores actuais, e agora resulta que Telemark se queixa da dureza do comité de empresa, cando foron eles quen, hai só uns dias, nos negaron unha reunión coas palabras "teremos a reunión cando nós queiramos". Entón, que pretenden? Tratarnos como se fósemos estúpidos e pretender que continuemos a lles rir as grazas, a ser simpáticos, a negociar miudices e cousas polo estilo en vez de nos centrar no que de verdade nos importa? Pois parece que si.
Sorpréndense de que a nosa posición sexa de forza, tentando facernos crer que xa se conseguiron unha morea de acordos e que a disposición de Telemark é boa. Pero non son capaces de citar un só deses acordos. Porque parece que están dispostos a negociar connosco a aplicación de certas condicións que xa son de lei ao estaren aprovadas previamente na negociación colectiva coa anterior empresa, e dicir, despois, que iso é avazar. Pero, desde logo, non están tan dispostos a tratar os puntos quentes das nosas reivindicacións: salario digno, e non esta trampa de absorvíbeis e contas convenio e trangalladas polo estilo; unha subrogación no prego de condicións e non esta fórmula que é pan para hoxe e fame para mañá; e unha regulación das gardas de 24 horas, e non esa estratexia de sacalas do cadrante e deixarnos ás espensas de que, de un día para outro - porque daquela si lles dea a gana - nos sorprendan de novo recuperándoas.
Enfin, en Telemark serán moi modernos e moi internacionais, pero a súa xestión do 112 non fai mais que producir tensión co persoal de emerxencias e empeorar a calidade do servizo público e, desde logo, a súa xestión do conflito é unha pura chapuza de manual.